-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)
-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

  کد مطلب:31321 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:21

چرا خداوند براي بعضي از گناهان كيفري قرار داده است كه با آن گناه تناسب ندارد ؟
اگر مقصود از تناسب جرم و كيفر مقايسه گناهان با جرائم و مجازاتهايدنيوي باشد بايد گفت اين گونه مجازاتها كه در شرع مطرح شده به لحاظ اثروضعي وذاتي گناه است. زيرا بسياري از گناهان اثرات وضعي ناگواري در دنيابراي شخص بوجود ميآورد، مثلاً شر ابخواري علاوه بر اين كه زيانهاياجتماعي ببار ميآورد صدمه هايي بر روح و جسم شرابخوار وارد ميسازدمثل اختلال اعصاب و ناراحتيهاي كبدي و نيز بر اثر فحشا، سوزاك وسفليس توليد ميشود. مثلاً سم كشندة انسان است اثر طبيعي و ذاتي آن ايناست كه شخص را ميكشد؛ ولي كسي بگويد اين بيچاره فقط پنج دقيقهمرتكب جرم شده چرا به كيفر مرگ مبتلا شد و هستي خود را از دست دادجواب اين است كه كيفر و مجازات اثر طبيعي و ذاتي عمل است بنابر اين اثرذاتي گناه است كه عذابي سخت به دنبال دارد واز قبيل مجازاتهاي قانونينيست تا گفته شود كه بايد تناسب جرم و مجازات در آن رعايت گردد.
اگر مقصود از تناسب جرم و كيفر مربوط به جهان آخرت باشد گفتني استكه مجازاتهاي جهان آخرت رابطه تكويني قويتري با گناهان دارند در آنجارابطة عينيت و اتحاد حكمفرما است؛ يعني، آنچه در آخرت به عنوان پاداشيا كيفر به نيكوكاران و بدكاران داده ميشود و تجسم خود عمل است.
قرآن در سوره آل عمران آيه 30 ميفرمايد: «روزي كه هر كس آنچه از كارنيك يا زشت انجام داده است حاضر ميبيند، آرزو ميكند كه كاش بين او وبين كار زشتش مسافت درازي فاصله ميبود.» در سوره نساء آيه 10 دربارةمال يتيم خوردن آمده است: «آنان كه اموال يتيم را به ظلم ميخورند جز ايننيست كه در شكم خويش آتش فرو ميبرند و به زودي در آتشي افروختهميافتند؛ يعني مال يتيم خوردن عيناً آتش خوردن است» اما چون در اين دنياهستند نميفهمند و به محض اين كه حجاب بدن كنار رفت و از اين جهانبيرون شدند آتش ميگيرند و ميسوزند، بنابر اين ميان گناه و كيفر آن رابطهخاصي وجود دارد كه انسان خودش آن را آماده وحاضر ساخته است الا اينكه در اين دنيا بزرگي و اهميت گناه را نميشناسد ودر آخرت آن را خواهدشناخت از اين روي تصور ميكند كه تناسبي ميان گناه ومجازات آن نميباشدواين مضمون آيات بسياري از قرآن است كه ميفرمايد روز قيامت خدا به شماخبر ميدهد كه چه ميكرديد و حال آن كه خبر نداشتيد كه در دنيا چه كارميكرديد. جهت اطلاع بيشتر ر.ك: عدل الهي، شهيد مطهري

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.